Συγκεντρωτικά αποτελέσματα 2ης Ψηφοφορίας!

  Καλησπέρα σε όλους σας και πάλι! Σήμερα το post κανονικά θα ήταν αυτό το οποίο σας είχα υποσχεθεί σχετικά με το ΝΒΑ, ωστόσο προέκυψε η λήξη της δεύτερης ψηφοφορίας οπότε αναγκαστικά (και παραδοσιακά) οφείλω να παραθέσω τα συγεντρωτικά αποτελέσματα και τα συμπεράσματα που προκύπτουν από αυτά.
  Στην ερώτηση λοιπόν "Ποιες ομάδες πιστεύετε ότι θα προκριθούν στο Final4 της Ευρωλίγκας?", λάβαμε συνολικά 126 ψήφους, οι οποίοι καταμερίστηκαν ως εξής:

1. ΤΣΣΚΑ Μόσχας (31 ψήφοι)
2. Μπαρτσελόνα     (27 ψήφοι)
2. Παναθηναϊκός     (27 ψήφοι)
3. Ολυμπιακός         (14 ψήφοι)
4. Σιένα                   (10 ψήφοι)
4. Μακάμπι             (10 ψήφοι)
5. Ρεάλ Μαδρίτης   (4 ψήφοι)
6. Μπιλμπάο           (2 ψήφοι)
7. Άλλη                   (1 ψήφος)
8. Ουνίκς Καζάν      (0 ψήφοι)

   Στην κορυφή λοιπόν τα πράγματα είναι λογικά και επακόλουθα με βάση την μέχρι τώρα πορεία των ομάδων αφού ΤΣΣΚΑ Μόσχας και Μπαρτσελόνα έχουν αποδείξει την αξία τους ως φαβορί τόσο για την πρόκριση στους 4 όσο και για την κατάκτηση του τίτλου. Ωστόσο η ισοβαθμία του Παναθηναϊκού στην δεύτερη θέση με την Μπαρτσελόνα είναι λίγο υποκειμενική (ελληνικό blog είμαστε, με έλληνες επισκέπτες!) αφού μπορεί μεν να τερμάτισε πρώτος στην φάση των 16, αλλά σε έναν από τους πιο εύκολους θεωρητικά ομίλους και με σχετικά μέτριες εμφανίσεις από πλευράς του. Στην τρίτη θέση βρίσκουμε τον Ολυμπιακό, και πάλι με υποψίες για υποκειμενική ψήφο αφού καλώς ή κακώς με το ζόρι η ομάδα του Πειραιά προκρίθηκε στους 8. Στην 4η θέση σε ισοβαθμία έχουμε τις δύο ίσως πιο αδικημένες ομάδες της ψηφοφορίας την Σιένα και την Μακάμπι οι οποίες κάλλιστα θα μπορούσαν να είναι πάνω από Παναθηναϊκό και Ολυμπιακό αντίστοιχα, αφού οι εμφανίσεις τους στο Top16 έδειξαν ότι έχουν τα φόντα και τις πολύ καυτές έδρες να διεκδικήσουν ένα εισητήριο για την Κωνσταντινούπολη. Τέλος η ψηφοφορία αποδεικνύει πόσο μεγάλες ήταν οι εκπλήξεις των Μπιλμπάο και Ουνίκς Καζάν, αφού μόλις 2 ψήφισαν την Μπιλμπάο και κανένας την Ουνίκς οι οποίες πήραν την πρόκριση στους 8, ενώ 4 την Ρεάλ η οποία παραδόξως έμεινε εκτός φάσης των 8 από την ομάδα "θαύμα" του Φώτη Κατσικάρη!
   Άρα λοιπόν η τελική τετράδα που ψηφίζει το κοινό του "Basketball Diaries" είναι ΤΣΣΚΑ Μόσχας, Μπαρτσελόνα, Παναθηναϊκός και Ολυμπιακός. Ας ελπίσουμε ότι οι προβλέψεις σας θα βγουν σωστες!
Τέλος να σας ενημερώσω ότι η τρίτη ψηφοφορία ανέβηκε στην σελίδα, και ζητάει τον εκλεκτό σας για φετινό MVP της κανονικής περιόδου του ΝΒΑ. Η ψηφοφορία θα κρατήσει για ακριβώς ένα μήνα, οπότε σπεύσατε να ψηφίσετε! Αυτά για σήμερα, αύριο και πάλι κοντά σας! Χαιρετώ σας!
  

Το αστεράκι της Ευρυάλης!

Καλησπέρα και πάλι σε όλους σας! Όπως υποσχέθηκα το σημερινό post θα είναι από την κατηγορία ταλέντα, και μετά από μια μικρή περιήγηση σε Νέα Ζηλανδία και Αμερική επιστρέφουμε στην εγχώρια αγορά, και συγκεκριμένα στην περιοχή της Ευρυάλης όπου δεσπόζει το άστρο του μικρού και πολλά υποσχόμενου Δημήτρη Σταμάτη. Ας τον γνωρίσουμε καλύτερα:
   Ο Δημήτρης Σταμάτης είναι γεννημένος στις 12 Ιανουαρίου του 1996 (γιος τους παλαίμαχους παίχτη του Ολυμπιακού και Πανελληνίου Αντώνη Σταμάτη), έχει ύψος 1.90 και αγωνίζεται στην θέση του άσσου με την φανέλα της Ευρυάλης. Αν και μόλις 16 χρονών λοιπόν, ο μικρός έχει τραβήξει ήδη πάνω του τα βλέμματα τόσο στην ελληνική όσο και στην ευρωπαϊκή αγορά. Και αυτό διότι μιλάμε για έναν παίχτη που παρά το ύψος του σε συνδιασμό με την ηλικία του, έχει άριστη τεχνική κατάρτιση, τρομερή εξοικείωση με την μπάλα καθώς και τρομερά σωματικά και αθλητικά προσόντα. Για την ακρίβεια η ταχύτητα και η έκρηξη σύμφωνα με τους ειδικούς είναι από τα πιο δυνατά του στοιχεία, αλλα το σημαντικότερο απ' όλα, και αυτό που του δίνει ένα μεγάλο προβάδισμα σε σχέση με τους άλλους συνομήλικούς του είναι οι εικόνες που έχει.
   Πιο συγκεκριμένα ο "πιτσιρικάς" παρά την ηλικία του, μετράει ήδη τρία χρόνια παρουσίας (μαζί με την φετινή σεζόν) σε ανδρικές κατηγορίες και συγκεκριμένα για δύο χρονιές στην Β' ΕΣΚΑΝΑ και φέτος στην Α' ΕΣΚΑΝΑ, όπου είχε την ευκαιρία αν και πολύ μικρός να αντιμετωπίσει πολύ δυνατότερους και πιο έμπειρους παίχτες, στοιχεία που τον άνδρωσαν και τον ωρίμασαν μπασκετικά. Ειδικά φέτος αν και από τους μικρότερους της κατηγορίας διανύει μια εξαιρετική σεζόν, ξεκινώντας ως βασικός σχεδόν σε όλα τα ματς και με πολύ καλούς αριθμούς, με αποκορύφωμα το ματς πριν από μία εβδομάδα απέναντι στον Πρωτέα Βούλας όπου πέτυχε 24 πόντους!! Και βέβαια αυτές οι πολύτιμες εμπειρίες απέδωσαν καρπούς αφού από πέρυσι κιόλας είναι μέλος της εθνικής ομάδας παίδων (και μάλιστα ώντας ένα χρόνο μικρότερος από τους περισσότερους συμπαίχτες του), με την οποία συμμετείχε στο Πανευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Παίδων στην Τσεχία, όπου τελείωσε με 7.8 πόντους, 2.1 ριμπάουντ και 1.5 ασσίστ σε 21.5 λεπτά συμμετοχής, δείχνοντας πως το καλοκαίρι που έρχεται θα είναι ο ηγέτης της φετινής Εθνικής Παίδων.
   Τέλος το "κερασάκι" στην μέχρι τώρα καριέρα του Δημήτρη Σταμάτη είναι η επιλογή του για το καθιερωμένο Jordan Classic που διεξάγεται κάθε χρόνο στην Νέα Υόρκη. Πιο συγκεκριμένα αφού πρώτα επιλέχθηκε στους 40 υποψήφιους "κάτω των 16" (μαζί με τον Βασίλη Χαραλαμπόπουλο του Αιγάλεω) από όλη την Ευρώπη, στην συνέχεια κατάφερε να επιλεχθεί μετά από δοκιμαστικά στην τελική 10άδα, και θα έχει την ευκαιρία όχι μόνο να διαγωνιστεί σε ένα από τα πιο διάσημα και κορυφαία μπασκετικά καμπ του κόσμου αλλά και να γνωρίσει από κοντά τον θρυλικό Μάικλ Τζόρνταν, όπως έκαναν και πριν κάποια χρόνια ο Ζήσης Σαρικόπουλος (νυν παίχτης του Πανιωνίου) και ο Πάρης Μαραγκός (ανήκει στον Παναθηναϊκό, αγωνίζεται πλέον στις Η.Π.Α). Στο χέρι του είναι λοιπόν, να εκμεταλευτεί στο έπακρο τις πολύτιμες ευκαιρίες που του δίνονται, να δουλέψει σκληρά και να εξελιχθεί σε ένα από τα επόμενα αστέρια του Ελληνικού και γιατί όχι του παγκοσμίου μπάσκετ.
   Αυτά λοιπόν και για σήμερα, αύριο θα έχω το αφιέρωμα σχετικά με το ΝΒΑ, όπως και υποσχέθηκα! Χαιρετώ σας!

Τα up και down του φετινού τελικού Κυπέλλου Ελλάδος!

  Καλησπέρα (μετά από πολύ, πολύ καιρό το παραδέχομαι) και πάλι σε όλους τους μπασκετικούς. Μετά το "νεκρό" διάστημα του blog επιστρέφω με επικαιρότητα, και φυσικά το σημερινό post αφορά τον προχθεσινό Τελικό Κυπέλλου Ελλάδος μεταξύ των δύο αιωνίων, Παναθηναϊκό και Ολυμπιακό. Όπως θα καταλάβατε και από τον τίτλο θα προχωρήσω σε μια αναφορά στα θετικά και αρνητικά του χθεσινού αγώνα (παρόμοια με το All-Star Game του NBA), και για να μην χρονοτριβούμε ξεκινάω με τα θετικά:

UP

1. Μπασκετικό επίπεδο: Αναμφισβήτητα ο Παναθηναϊκός και ο Ολυμπιακός είναι δύο από τις μεγαλύτερες ομάδες στην Ευρώπη, με παίχτες και προπονητές υψηλού επιπέδου, και φυσικά αυτό δεν γινόταν να μην φανεί στον χθεσινό τελικό. Για την ακρίβεια κατά διαστήματα και οι δύο ομάδες έπαιξαν πολύ όμορφο και ποιοτικό μπάσκετ, με πολλές συνεργασίες και καθαρές φάσεις, βγαλμένες θα λέγαμε από τα "μπλοκάκια" των προπονητών.

2. Θέαμα: Παρόλο που το ματς ώντας ένας τελικός δεν είχε πολύ υψηλό σκορ αλλά αντίθετα πολύ σφιχτές και σκληρές άμυνες, δεν υστέρησε σε θέαμα. Πιο συγκεκριμένα παρακολουθήσαμε αρκετές φάσεις που τελείωσαν με κάποιο κάρφωμα (με εξέχοντες τους Χάινς, Ντόρσει, Πρίντεζη, Μάριτς και Μπατίστ) αλλά και άλλες τόσες φάσεις, όπως κάποια πλονζόν για χαμένη μπάλα ή κάποιο κόψιμο που ήταν γεμάτες ενέργεια και ενθουσιασμό και κράτησαν ζεστό το μπασκετικό κοινό.

3. Διακυμάνσεις στο σκορ: Αν μη τι άλλο, ένας τελικός χωρίς διακυμάνσεις, με τον έναν εκ των δύο διεκδικητών να ξεφεύγει με υψηλές διαφορές, καταντάει βαρετός, μονότονος και χωρίς ουσιαστικό ενδιαφέρον. Κάτι τέτοιο βέβαια δεν συνέβη χθες, αφού από το πρώτο μέχρι και το τελευταίο δευτερόλεπτο και οι δύο ομάδες διεκδικούσαν τον τίτλο, άλλωστε πρώτα ο Ολυμπιακός κάλυψε το αρχικό +12 του Παναθηναϊκού και μετέπειτα ο Παναθηναϊκός κάλυψε το +13 του Ολυμπιακού για να φτάσει στον τίτλο.

4. Σασπένς: Εδώ δεν χρειάζεται να υποθούν πολλά. Και αυτό διότι ένας τελικός που κρίνεται σε ένα κρίσιμο κόψιμο στα 40'' και κυρίως στο τελευταίο σουτ με την λήξη του αγώνα, αναμφισβήτητα προσφέρει αγωνία, σασπένς και δυνατές συγκινήσεις.

5. Σαρούνας Γιασικεβίτσιους: Διότι ανακυρήχθηκε MVP του τελικού έχοντας 10 πόντους και 4 ασσίστ, ώντας ο παίχτης κλειδί για τον Παναθηναϊκό, αφού στα κρίσιμα ύψωσε ανάστημα και με δικές του φάσεις ανέτρεψε το -13 και οδήγησε την ομάδα του στον τίτλο.

6. Γιώργος Πρίντεζης: Έκανε σχεδόν τα πάντα για τον Ολυμπιακό. Πρώτος σκόρερ του αγώνα με 17 πόντους, εξαιρετικά ποσοστά συν 6 ριμπάουντ, και ίσως μοναδικό μελανό σημείο την τάπα από τον Μπατίστ στο πολύ κρίσιμο τρίποντο που επιχείρησε στα 40'', κατά τα άλλα εξαιρετικός!

7. Διαιτησία: Η χθεσινή διαιτησία των Αναστόπουλου, Χριστοδούλου και Φούφη ήταν σε γενικές γραμμές άψογη. Υπήρξε καλή συννενόηση σωστά σφυρίγματα, και φάσεις που τυχόν αδίκησαν κάποια ομάδα θεωρητικά κατάφεραν να τις εξισορροπίσουν, κάνοντας την δουλειά τους αθόρυβα και χωρίς να προκαλούν.



DOWN

1. Επεισόδια: Μερικά λεπτά πριν την έναρξη του αγώνα μερικοί οπαδοί του Παναθηναϊκού άρχισαν να πετάνε φωτοβολίδες προς του οπαδούς του Ολυμπιακού, και ως αποτέλεσμα οι του Ολυμπιακού ανταπέδωσαν τόσο με φωτοβολίδες όσο και με εχθροπραξίες εντός αγωνιστικού χώρου. Η κατάσταση καταστάλθηκε βέβαια, αλλά τέτοια φαινόμενα αναμφισβήτητα αποτελούν αρνητικό για μια γιορτή.

2. Υπερβολική αστυνόμευση: Θα μου πείτε με τέτοιους ανεγκέφαλους οπαδούς πως είναι δυνατόν να μην υπάρχει αστυνόμευση. Σαφώς και ισχύει αυτό, αλλά όπως και να το κάνουμε το να βλέπεις μια γιορτή του ελληνικού μπάσκετ με 50 και βάλε άτομα των ΜΑΤ λες και γίνεται πόλεμος, είναι πολύ άσχημη εικόνα.

3. Γήπεδο: Τα ίδια και τα ίδια κάθε χρόνο. Ελληνικό και πάλι Ελληνικό. Δεν λέω, το γήπεδο είναι από τα καλύτερα πανελληνίως αλλά κάθε χρόνο στο ίδιο? Και αυτό βέβαια γιατί γλιτώνονται ένα σωρό έξοδα προκειμένου να γίνει ο τελικός σε μια πόλη της επαρχίας. Φέτος το γήπεδο χωρητικότητας 8.000 φιλάθλων ζήτημα να φιλοξένησε 2.000, αφού για να αποφευχθούν επεισόδια εκδόθηκαν λίγα εισητήρια και το κεντρικό διάζωμα του γηπέδου ήταν καλυμμένο. Πραγματικά απογοητευτικό, αφού σε μια πόλη της επαρχίας ο τελικός θα φιλοξενούταν σε κατάμεστο γήπεδο, και με πολύ πιο κόσμιο και φίλαθλο κοινό.

4. Διοργάνωση: Προχειρότητα και μετριότητα είναι οι λέξεις που χαρακτηρίζουν την φετινή διοργάνωση του Τελικού Κυπέλλου Ελλάδος. Ελάχιστες διαφημίσεις σε τηλεόραση, internet, ραδιόφωνο κλπ., καμία παράπλευρη διοργάνωση για λόγους διασκέδασης είτε φιλανθρωπίας κλπ., γήπεδο μισογεμάτο και ούτε, ελάχιστοι χορηγοί, είναι μόνο κάποια από τα στοιχεία που χαρακτήρισαν την φετινή διοργάνωση. Πραγματικά πολύ άσχημη εικόνα για μια γιορτή του ελληνικού μπάσκετ.

5. Βασίλης Σπανούλης: Εκπληκτικός στο πρώτο ημίχρονο, παίζοντας σαν πραγματικός αρχηγός, αλλά φάντασμα στο δεύτερο. Ειδικά στα τελευταία κρίσιμα λεπτά ο αρχηγός του Ολυμπιακού ήταν αρκετά άστοχος (ειδικά από την γραμμή του τριπόντου) και υπέπεσε σε κάποια λάθη πολύ κρίσιμα για την ομάδα του.

6. Τζόι Ντόρσεϊ: Όχι αυτός καθ' αυτός όσο ο τρόπος που αντιμετωπίσθηκε. Πράγματι οι διαμαρτυρίες του και οι δηλώσεις του για σκληρό παιχνίδι ήταν βάσιμες, αφού με δεδομένο το ότι είναι ο πιο δυνατός ψηλός του Ολυμπιακού, δέχθηκε πολύ "ξύλο" από τους αντιπάλους του και αντίθετα τα σφυρίγματα υπέρ του ήταν λίγα από πλευράς διαιτητών. Άλλωστε δεν είναι τυχαίο ότι ώντας παίχτης των 20-25 λεπτών, στον τελικό αγωνίστηκε μόνο 11 λεπτά πετυχαίνοντας μόνο 2 πόντους και 4 ριμπάουντ.

Αυτά ήταν λοιπόν τα θετικά και τα αρνητικά του φετινού τελικού κυπέλλου ελλάδος που σηματοδοτούν και το τέλος του σημερινού ποστ. Τα δύο επόμενα ποστ θα αφορούν, το ένα ταλέντα ενώ το δεύτερο θα είναι ένα είδους σπέσιαλ αφιέρωμα (έκπληξη) για ΝΒΑ. Συντονιστείτε εδώ λοιπόν, κατά τ' άλλα...Χαιρετώ σας!