Καλημέρα σας! Σήμερα συνεχίζω με το part 2 του Τop16 της Ευρωλίγκα, και την ανάλυση του Ομίλου του Παναθηναϊκού. Έχουμε και λέμε:Η κλήρωση για τον Παναθηναϊκό όπως είναι γνωστόν ήταν το λιγότερο, ευνοική, αφού ο πιο δυνατός αντίπαλός στον όμιλο είναι η μέχρι στιγμής πολύ απογοητευτική Αρμάνι Μιλάνο (με την οποία κοντράρεται σήμερα στις 21:45 εκτός έδρας), και από κει και πέρα έχει να αντιμετωπίσει τις μέτριες Ουνίκς Καζάν και Φενέρμπαχτσε Ούλκερ. Αλλά ας τα πάρουμε με μία σειρά.
Όσον αφορά τον Παναθηναϊκό αυτόν καθ' αυτόν, τα είπα και στο δεύτερο post του blog θα τα ξαναπώ και τώρα, σίγουρα δεν βρίσκεται αγωνιστικά σε καλή κατάσταση κάτι που μαρτυράνε οι εμφανίσεις στην Α1 τον τελευταίο μήνα. Ωστόσο όταν έχεις στην διάθεσή σου παίχτες όπως οι Διαμαντίδης, Μπατίστ, Σάτο,Γιασικεβίτσιους κλπ. είναι λογικό οι προσδοκίες να είναι υψηλές, πόσο μάλλον σε έναν τόσο εύκολο όμιλο. Ευτύχημα για τον Παναθηναϊκό είναι οι επιστροφές Τσαρτσαρή και Περπέρογλου, με τον δεύτερο να έχει δείξει εξαιρετικά πρώτα δείγματα μετά τον τραυματισμό του, καθώς πέρα από τους δεδομένους σταθερούς σε απόδοση (Διαμαντίδης, Μπατίστ, Σάτο), πολύ ανεβασμένοι παρουσιάζονται οι Γιασικεβίτσιους, Σμιθ και Βουγιούκας. Παρ'όλα αυτά, είναι ζωτικής σημασίας για τον Παναθηναϊκό να επαγρυπνηθούν άμεσα οι Καλάθης, Λόγκαν και Μάριτς οι οποία περνάνε περίοδο ντεφορμαρίσματος, έτσι ώστε ο Παναθηναϊκός να βελτιώσει το transition παιχνίδι του αλλά και το παιχνίδι του μέσα στην ρακέτα, όπου Μπατιστ και Βουγιούκας χρειάζονται βοήθειες. Απο κει και πέρα ο τεχνικό team του Παναθηναϊκού ελπίζει στο ότι οι παίχτες μετά τις κακές εμφανίσεις σε Α1, θα έχουν λάβει το μήνυμα για να ορθοποδήσουν και θα αποδώσουν καλό μπάσκετ στην κρίσιμη φάση των 16. Και πάμε στους αντιπάλους.
Ξεκινάω από την δυνατότερη θεωρητικά στον όμιλο, Αρμάνι Μιλάνο. Ας το παραδεχτούμε, μιλάμε για την μεγαλύτερη φούσκα της φετινής Ευρωλίγκας. Και πως να μην είναι όταν με budget εκατομμυρίων και ρόστερ με παίχτες όπως Μπουρούσης, Φώτσης, Νίκολας, Κουκ, Χέρστον, Γκαλινάρι (μέχρι την λήξη του lockout), κατάφερε στον πρώτο γύρο της Ευρωλίγκα ένα αρνητικό ρεκόρ 4 νικών - 6 ηττών και μια πολύ λίγη 4η θέση στο Ιταλικό πρωτάθλημα. Γενικά η ομάδα ψάχνεται σε θέματα χημείας, ρόλων αλλά και απόδοσης από ορισμένους παίχτες (βλέπε Νίκολας), ωστόσο με τέτοιο ρόστερ, δυνατή έδρα και πολύ καλό προπονητή (Σκαριόλο) είναι θέμα χρόνου κάποια στιγμή να αποδώσει. Δυνατό στοιχείο της Αρμάνι το μπάσκετ σε ανοιχτό γήπεδο αλλά και το μακρινό σουτ, ωστόσο ο Παναθηναϊκός αν εκμεταλλευτεί την καλή του άμυνα και το γεγονός ότι η Αρμάνι προέρχεται από ένα σερί πολύ κακών εμφανίσεων στην Ιταλία, μπορεί να κάνει το 2/2 μέσα και έξω.
Πάμε στην Φενέρμπαχτσε Ούλκερ. Επίσης μία ομάδα με δυνατό ρόστερ αλλά αδυναμία να αποδώσει σαν ομάδα. Για την ακρίβεια στο ρόστερ συναντάμε πολύ δυνατή front line με τους Πεκέρ, Βίντμαρ, Σαβάς και Γκιστ, πολύ ταλαντούχα και αθλητικά guard με τους Τόμας, Πρέλζιτς, Ούκιτς και Τζέρελς καθώς και τους πολύ έμπειρους Τουρκσάν και Ονάν. Γενικά από θέμα παιχτών το ρόστερ είναι πολύ γεμάτο και ποιοτικό αλλά το ρεκόρ 6 νικών - 4 ηττών στην πρώτη φάση και η 6η θέση στο Τουρκικό Πρωτάθλημα μαρτυράνε προβλήματα λειτουργίας και αστάθειας στην ομάδα. Σίγουρα δεν μπορεί να την υποτιμήσει ο Παναθηναϊκός (άλλωστε στα φιλικά προετοιμασίας ηττήθηκε καθώς επίσης σχεδόν όλα τα ματς που έχασε στον πρώτο γύρο η Φενέρ τα έχασε πολύ μικρές διαφορές), ωστόσο θεωρητικά ένας καλός Παναθηναϊκός εύκολα έχει τουλάχιστον μία νίκη απέναντί της εντός έδρας.
Τέλος έχουμε την Ρωσική Ουνίξ Καζάν. Αυτήν την ομάδα μπορώ να την περιγράψω και με μία λέξη: Απρόβλεπτη! Πως αλλιώς θα μπορούσα να χαρακτηρίσω άλλωστε μια ομάδα που χάνει από την πολύ δυνατή Σιένα μέσα στην έδρα της και στον δεύτερο γύρο νικάει μέσα στην Ιταλία? Η Ουνίξ πιο συγκεκριμένα είναι ομάδα που στηρίζεται πολύ στο σκόρ (και στην τρέλα ενίωτε) των 3 αμερικανών του Τερρέλ Λάιντι, Λυνν Γκριρ και Χένρι Ντόμερκαντ τους οποίους πλαισιώνουν ένα σύνολο έμπειρων-γυρολόγων του Ευρωπαϊκού μπάσκετ με εξέχοντες τους Μάικ Γουίλκινσον, Κέλλυ Μακάρτι, Αλεξέι Σαβρασένκο, Ζάκχαρ Πασούτιν και την πρόσφατη προσθήκη, τον Μπόστγιαν Νάχμπαρ. Από κει και πέρα σημείο αναφοράς στην ρακέτα είναι Αυστραλός "Σόφο" Νέιθαν Τζαγουάι, αλλα γενικά το μπάσκετ που αποδίδει η Ουνίξ δεν είναι οργανωμένο, έχει πολλές "μπούκες" και σουτ, βούτηρο στο ψωμί δηλαδή για την άμυνα του Παναθηναϊκού, ωστόσο παρουσιάζεται αρκετά ανεβασμένη ψυχολογικά μετά την χθεσινό νικηφόρο ξεκίνημα στο Top16 επί της Φενέρ και για αυτό το ματς της δεύτερης αγωνιστικής χρειάζεται μεγάλη προσοχή.
Αυτά και για τον Παναθηναϊκό, ελπίζω σήμερα να κάνει ξεκίνημα με το δεξί στην φάση των 16 και να βάλει τις βάσεις για μια εύκολη πρόκριση στους 8 της διοργάνωσης. Μετά το σημερινό post θα πάρω ένα "ρεπό" 2 ημερών και επιστρέφω το ΣΚ με περισσότερα! Χαιρετώ σας!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου