Ψάχνοντας τον χαμένο Παναθηναϊκό!

  Καλησπέρα σε όλους! Για σήμερα είπα να ασχοληθώ με Ελλάδα και συγκεκριμένα με τον Πρωταθλητή Ελλάδας και Ευρώπης Παναθηναϊκό. Ο τίτλος του post δεν είναι τυχαίος, και καλά το μαντέψατε, θα σχολιάσω την για πολλούς ανάρπαστα αρνητική αγωνιστικά πορεία του φετινού Παναθηναϊκού.Αλλά ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή.
  Το καλοκαίρι του 2011 είχε σίγουρα τα περισσότερα ερωτηματικά από κάθε άλλο για τον Παναθηναϊκό, και αυτό διότι για πρώτη φορά μετά από μια ονειρική σεζόν με Πρωτάθλημα Ελλάδας και Ευρώπης, άρχισαν να ταράσσονται τα λιμνάζοντα νερά στις θέσεις βασικών παικτών, προπονητή, ακόμα και της ίδιας της διοίκηση, έλεω της γενικότερης οικονομικής κρίσης που υπάρχει στην χώρα. Τελικά μετά από κοινή προσπάθεια και θέληση να μείνει στα ψηλά ο Παναθηναϊκός σαν ομάδα και σαν ιδέα, επιτεύχθηκε η ανανέωση Obradovic για ακόμα μια σεζόν, η παραμονή στην διοίκηση των αδερφών Γιαννακόπουλων αλλά και η παραμονή των περισσότερων βασικών παιχτών. Ωστόσο ήταν πρακτικά αδύνατο να κυλήσουν όλα μέλι γάλα για τους Πρωταθλητές. Τι σημαίνει αυτό? Ότι πολλά συμβόλαια παιχτών/προπονητών δέχθηκαν μείωση και κυρίως η ομάδα αποχαιρέτισε δύο από τους βασικότερους κινητήριους μοχλούς της, τον Αντώνη Φώτση και Drew Nicholas. Κινήσεις για την κάληψη των κενών τους έγιναν βεβαίως, και θεωρητικά φαίνονταν αν όχι καλύτερες τουλαχιστον επαρκείς, φέρνοντας τους Αλέξη Κυρίτση,David Logan, Πατ Καλάθη,Steven Smith και Sarunas Jasikevicius. Και προχωράμε στην σεζόν 2011-12.
  Αρχικά ο Παναθηναϊκός αν και με εμφανή προβλήματα ομοιογένειας (λογικά και έως ένα σημείο θεμιτά για κάθε ομάδα), έδειχνε να αποδίδει καλό μπάσκετ και θετικά αποτελέσματα. Ωστόσο σιγά σιγά τα πράγματα άρχισαν να στραβώνουν. Πιο συγκεκριμένα ήρθαν οι τραυματισμοί των Περπέρογλου,Maric και Τσαρτσαρή ενώ στην συνέχεια έμελε να ακολουθήσει ένα σύνολο ηττών σε Ελλάδα και Ευρώπη πρωτοφανείς ακόμα και για έναν μέτριο Παναθηναϊκό. Συγκεκριμένα ήττες προήλθαν από ΤΣΣΚΑ Μόσχας (μέσα και έξω), Μπάμπεργκ και Καβάλα. Οκ μπορούν αυτά από πολλούς καλοπροαίρετους να δικαιολογηθούν δεδομένων των τραυματισμών, αλλά φτάνοντας στο κοντινό παρόν, και συγκεκριμένα λίγο μετά το break των Χριστουγέννων,  γινόμαστε μάρτυρες ενός πολύ κακού μπάσκετ από μεριάς Παναθηναϊκού, και μάλιστα έχοντας στην διάθεσή του και τους τρεις προαναφερθείς παίχτες. Πως μεταφράζεται αυτό? Σε 3 νίκες με ΑΓΟΡ, Κολοσσό και  Άρη, δηλαδή ομάδες για τα δεδομένα του Παναθηναϊκού το λιγότερο εύκολες, με διαφορές κάτω των 10 πόντων, και μάλιστα με ΑΓΟΡ και Άρη η διαφορά ήταν σχεδόν στο καλάθι!!! Μάλιστα ο ίδιος ο Obradovic σε δηλώσεις του είπε πως η ομάδα με τέτοιες εμφανίσεις δεν εχει καμία απολύτως τύχη στην φάση των 16 της Ευρωλίγκας. Και βέβαια όλοι οι φίλαθλοι της ομάδας (μεταξύ τους και εγώ), επιμένουν και ρωτάνε το ίδιο πράγμα: Γιατί? Εδώ λοιπόν έρχομαι εγώ, και θα προσπαθήσω να δώσω κατά το δυνατόν μια εμπεριστατωμένη απάντηση σε αυτό το γιατί.
  Πρώτον ο φετινός Παναθηναϊκός έχει μια μεγάλη έλειψη στην γραμμή των ψηλών του. Δεν είναι ψέμα, δεν είναι ντροπή, αλλα θεωρώ ότι ισχύει. Και αυτό διότι ο Maric δεν έχει αποδώσει ούτε τα μισά από τα αναμενόμενα, ο Τσαρτσαρής στα 33 του πλέον είναι μία μέσα μία έξω με τους διαρκείς τραυματισμούς να τον ταλαιπωρούν, ο Smith οκ φιλότιμος αλλά άπειρος και χωρίς γνώση μπάσκετ επιπέδου Παναθηναϊκού, και ουσιαστικά μένουν οι Βουγιούκας-Μπατίστ να βγάλουν το φίδι από την τρύπα, πράγμα πάλι δύσκολο διότι ο Βουγιούκας αν και πολύ βελτιωμένος ποτέ δεν ήταν ο center βαρόμετρο που θα στηριχτεί ένας Παναθηναϊκός πάνω του ενώ ο Μπατίστ αν και παίκτης τεράστιας κλάσης, διανύει το 35ο έτος της ηλικίας του, και προφανώς έχει και κάποια όρια στην απόδοσή του. Πάει αυτό.
  Δεύτερον, έγινε πολύ κακή διαχείριση των διαθέσιμων για μεταγραφές χρημάτων. Και για να γίνω πιο συγκεκριμένος θα θέσω το εξής ερώτημα: Γιατί να αγοράσεις τους Πατ Καλάθη και Αλέξη Κυρίτση, δύο παίκτες που και διαρκώς είναι εκτός 12άδας και πιάνουν θέσεις στις οποίες δεν έχεις πρόβλημα, την στιγμή που μπορείς με τα χρήματα των συμβολαίων τους να προσφέρεις ένα πιο δυνατό συμβόλαιο σε έναν center που να μπορεί να καλύψει με άνεση το κενό που άφησε ο Pekovic, (κάτι που όπως ξαναείπα δεν μπορεί να κάνει ο Maric)? Και συνεχίζω λέγοντας πως οκ οι Jasikevicius και Smith είναι σωστές θεωρητικά και ουσιαστικά μεταγραφές (ειδικά ο Saras το έχει αποδείξει ήδη), ο Logan ωστόσο αν και αρχικά φαινόταν καλό γέμισμα για την θέση του Nicholas, έχουμε φτάσει στα μέσα της σεζόν και δεν έχει αποδώσει απολύτως τίποτα. Τι σημαίνει αυτό? Ότι η ομάδα νωσεί στο περιφερειακό σκορ, κάτι που για χρόνια προσέφεραν κατά σειρά οι Lakovic, Σπανούλης, Nicholas κλπ. Πως λύνεται αυτό το πρόβλημα? Σπάσιμο συμβολαίου! Τόσο απλά, τόσο ξεκάθαρα! Δεν θα είναι ο Obradovic ούτε ο πρώτος, ούτε ο τελευταίος προπονητής που θα το κάνει (ο κουμπάρος του Ντούσαν Ίβκοβιτς ήδη προχώρησε στην απόκτηση των Acie Law και Joey Dorsey στην θέση των Lucas και Howard).
  Τέλος ο τελευταίος παράγοντας της κακής εικόνας του Παναθηναϊκού δεν έχει να κάνει με παίκτες, με μεταγραφές, με συστήματα, προπονητές κλπ. έχει να κάνει με το πάθος, την δίψα, την θέληση για διάκριση. Ο φετινός Παναθηναϊκός κακά τα ψέματα, δεν είναι ίδιος με τους προηγούμενους από άποψη ψυχολογίας και νοοτροπίας αν θέλετε. Μπορεί να φταίει η οικονομική κρίση, μπορεί να φταίει ότι πολλοί παίχτες μεγάλωσαν και με τόσες επιτυχίες που έχουν γευτεί δεν έχουν την ανάγκη για άλλη μία, μπορεί να υπάρχει κούραση, μπορεί, μπορεί, μπορεί...ένα σωρό πραγματα, το αποτέλεσμα όμως είναι ότι ο Παναθηναϊκός δεν έχει την σπίθα να κυριαρχήσει και φέτος, σαν να κάνει καταναγκαστικά έργα περιμένοντας να τελειώσει η σεζόν να αποχωρήσουν (από ότι φαίνεται) οι αδερφοί Γιαννακόπουλοι, και να τραβήξει ο καθένας τον δρόμο του. Ναι, είναι θλιβερό να το ακούς αυτό για μια ομάδα σαν τον Παναθηναϊκό, ωστόσο κατ' εμέ ισχύει.
  Παρ'όλα αυτά, εγώ ώντας ρομαντικός με τον χώρο του μπάσκετ και γενικότερα του αθλητισμού, θα τηρήσω το "μηδένα προ του τελους μακάριζε" του σοφού Σολωμόντα, και θα περιμένω καρτερικά να τελειώσει η φετινή σεζόν, με την προσδοκία ότι θα βρεθεί ο χαμένος Παναθηναϊκός! Αυτά για σήμερα! Χαιρετώ σας!