Κυριακή 26 Φεβρουαρίου 2012

Διαγωνισμός Καρφωμάτων NBA: Κάθε πέρυσι και καλύτερα!


  Καλημέρα φίλοι μπασκετικοί. Σήμερα έχουμε επικαιρότητα, και δεν θα μπορούσε να ασχολείται με κάτι άλλο από το καθιερωμένο All-Star Weekend του NBA! Για την ακρίβεια λοιπόν μετά από το ατελείωτο (καθιερωμένο για μένα πλέον) ξενύχτι για να παρακολουθήσω τους Διαγωνισμούς του Σαββάτου, οι οποίοι σαν σύνολο προσέφεραν σχετικά καλό θέαμα, ένιωσα μια έντονη δυσαρέσκεια για το πόσο πολύ έχει υποβαθμιστεί ο θεσμός του Διαγωνισμού Καρφωμάτων του ΝΒΑ, και ακόμα περισσότερο για το πόσο περισσότερο θα συνεχίσει απ' ότι φαίνεται να υποβαθμίζεται. Αλλά ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή, αναλύοντας ένα ένα τα επιμέρους στοιχεία που αποδεικνύουν την αρχική μου θέση.
   Πρώτον και κυριότερο, διαγωνισμός καρφωμάτων σημαίνει Διαγωνισμός Καρφωμάτων!!! Δεν σημαίνει ούτε θεατρική παράσταση, ούτε τσίρκο, ούτε οτιδήποτε άλλο. Οι διαγωνιζόμενοι αγωνίζονται για την ικανότητά τους στο κάρφωμα, και οτιδήποτε "extra" χρησιμοποιήσουν στον χρόνο που τους δίνεται για την προσπάθειά τους θα πρέπει να το χρησιμοποιούν για να ανεβάσουν το επίπεδο δυσκολίας του εκάστοτε καρφώματος και να το κάνουν πιο θεαματικό, όχι πιο γελοίο. Για την ακρίβεια βάλε κάποιον να τον περάσεις από πάνω, κάρφωσε με δύο-τρεις μπάλλες, αυτά ναι είναι ώντος πολύ θεαματικά και ωραία, αλλά τα υπόλοιπα υπερ-σκηνοθετημένα acts που μας πλασάρουν για καρφώματα?? Πιο συγκεκριμένα χθες ο νικητής του φετινού διαγωνισμού Jeremy Evans έκανε ένα κάρφωμα στο οποίο είχε μια μικρή κάμερα στην κορδέλα του κεφαλιού του για να μας δείξει πως είναι το "point of view" ενός καρφώματος! Οκ προτότυπο αν και εφόσον κάνεις ένα πραγματικά ωραίο καρφωμα! Από κει και πέρα μην περιμένεις ρε φίλε αυτό να σου δώσει extra credits για την προσπάθεια σου, που από ότι φάνηκε αυτό περίμενες διότι σαν να μην έφτανε αυτό το κάρφωμά σου ήταν από τα πιο κοινότυπα ever!! Η ακόμα το κάρφωμα του Paul George με τα φώτα σβησμένα και αυτός να φωσφορίζει! Γιατί αυτό το κάρφωμα να θεωρείται καλύτερο από το 360' από το πλάι της μπασκέτας του Derrick Williams το οποίο ο καημένος προσπάθησε 3 φορές μέχρι να το βγάλει ώντας πολύ δύσκολο?!? Δηλαδή το συμπέρασμα είναι ότι πλέον αυτό που μετράει στον διαγωνισμό καρφωμάτων είναι το στήσιμο, το promotion και το "περιτύλιγμα" και όχι η ουσία ενός καλού και δύσκολου καρφώματος.
   Δεύτερον, δεν υφίσταται διαγωνισμός καρφωμάτων χωρίς βαθμολογία. Οκ, συμφωνώ ότι στο παρελθόν υπήρξαν αδικίες, σκληροί κριτές και ότι ίσως είναι πιο δίκαιο να αναδεικνύει ο "λαός" τον πρωταθλητή, όχι όμως με τον τρόπο που για πρώτη φορά έγινε χθες! Πιο συγκεκριμένα ο νέος κανονισμός ορίζει ότι, ο κάθε διαγωνιζόμενος θα κάνει 3 καρφώματα, και μετά το τέλος των προσπαθειών, χωρίς να υπάρχει δεύτερος γύρος, θα ψηφίζει ο κόσμος με sms, e-mail κλπ. τον τελικό νικητή! Αποτέλεσμα? Νικητής ο Jeremy Evans ο οποίος έκανε μεν το καλύτερο κάρφωμα της βραδιάς αλλά έκανε και μακράν το χειρότερο! Δηλαδή δεν υπάρχει χειροπιαστός τρόπος να καταμετρηθούν όλες οι προσπάθειές σου (καλές ή κακές), παρά μόνο η καλύτερή σου! Θα μου πείτε ότι έκανε το καλύτερο κάρφωμα, άρα το αξίζει! Όχι! Από την στιγμή που ο διαγωνισμός απαιτεί τρία καρφώματα από τον καθένα σημαίνει ότι και τα τρία μετράνε αθροιστικά, αν θες να νικάει αυτός που έκανε το καλύτερο κάρφωμα όρισε έναν διαγωνισμό με ένα και μοναδικό κάρφωμα και τέλος! Και άλλωστε από ότι φάνηκε και πέρυσι όπου πάλι τον τελικό νικητή τον ανέδειξε ο κόσμος χωρίς βαθμολογία (απλά υπήρχαν κριτές μόνο στον πρώτο γύρο), ο κόσμος είναι πιο άδικος και από τους κριτές αφού ο Blake Griffin λόγω ονόματος, προβολής, θαυμαστών και ενός μόνο καλού καρφώματος κέρδισε τον απίστευτο Javale Mcgee, ο οποίος πιστέψτε με, με κριτές και στον τελικό θα είχε πάρει με μεγάλη άνεση τον τίτλο.
   Τρίτον ο τρόπος που επιλέγονται οι διαγωνιζόμενοι είναι εντελώς λάθος. Πιο συγκεκριμένα οι διαγωνιζόμενοι για όσους δεν γνωρίζουν επιλέγονται κυρίως με βάση το πόσες φορές έχουν καρφώσει στην σεζόν και όχι τόσο με βάση το πόσο αθλητικοί είναι. Τα τελευταία πέντε χρόνια συγκεκριμένα βλέπουμε να παίρνουν μέρος παίχτες που δεν μπορούν να σταθούν στις απαιτήσεις του διαγωνισμού, άτομα που όχι μόνο δεν στέκονται αθλητικά αλλά δεν έχουν και δημιουργικότητα για να προσφέρουν το απαιτούμενο θέαμα. Θέλετε ονόματα? Tyrus Thomas, Rudy Fernandez, Gerald Wallace, Serge Ibaka είναι κάποιοι από αυτούς. Αυτοί οι ενδεικτικοό 4 ξέρετε τι κοινό έχουν?
Όλοι τους είναι πολύ καλοί in-game dunkers, δηλαδή μέσα στον αγώνα θα καρφώσουν 2-3 φορες σίγουρα σε κάποιον αιφνιδιασμό ή οτιδήποτε τέτοιο. Αυτό δεν σημαίνει ότι πρέπει να συμμετέχουν στον διαγωνισμό, και μάλιστα αυτό αποδείχθηκε αφού τα καρφώματά τους ήταν από τα χειρότερα ever! Άρα κύριοι διοργανωτές, δείτε λίγο καλύτερα το υλικό σας, βάλτε κάποια σωστά κριτήρια και επιλέξτε τους πραγματικά πολύ αθλητικούς και αλτικούς παίχτες, με δημιουργικότητα και διάθεση να προσφέρουν αληθινό θέαμα και όχι οποιονδήποτε τυχαίο που έτυχε να περνάει από μπροστά σας!
   Για να διαπιστώσετε και μόνοι σας αυτά για τα οποία μιλάω, εδώ παραθέτω τον διαγωνισμό του 2006:

 και εδώ τον φετινό διαγωνισμό:
 
 Κάντε την σύγκριση και βγάλτε τα συμπεράσματά σας! Τέλος και για σήμερα, τα λέμε και πάλι αύριο, με περισσότερα για το παιχνίδι Ανατολής εναντίον Δύσης που γίνεται σήμερα το βράδυ! Χαιρετώ σας!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου